Praatje Poep. - VanDrielSport.

Wie aan hardloopevenementen deelneemt kan er niet om heen. De rijen of groepen dixies, die kleurig op een groot veld staan. Al dan niet met een rij aan wachtende hardlopers er voor. Aan het begin van de dag nog op het oog schone en scherp naar chemische middeltjes riekende mobiele toiletten voorzien van… toiletpapier. Maar aan het einde van de dag zijn deze op het eerste gezicht zo vrolijk gekleurde hokjes veranderd in verlaten eilanden, waar iedereen vanwege de lucht al met een grote boog omheen loopt. Dan hebben we het nog niet over hoe de dixies er van binnen uit zien. Wat gebeurt er toch op die dixies? Nou, liever zou ik dat niet weten…

 

Op de één of andere manier zijn de dixies op hardloopevenementen smeriger dan op andere evenementen. Oké, uitzonderingen daar gelaten. Maar schijnbaar presteren wij, hardlopers, het om binnen no time de oase van opluchting te veranderen in de hel van iedere hardloper. En we zijn er zelf schuldig aan.

 

Ten eerste hebben wij vaak te maken met zenuwen voor de start. De ellenlange rijen voor de dixies worden gevormd door mensen die vaak nog even een grote boodschap weg willen brengen. Niet één keer, of twee keer, maar regelmatig wat vaker. Maar is dat de reden om overal urine en meer tegen te komen? Brillen onder geplast, plas op de grond, zelfs tegen de muren, om nog niet te spreken van de plekken waar ik wel eens uitwerpselen tegen ben gekomen. Er zijn best wat ‘innovatieve’ hardlopers als er geen toiletpapier meer voorhanden is… En dan gaat het van kwaad tot erger. Van hangend boven het toilet plassen met nog meer gespetter tot zelfs op de bril staand plassen! Het bewijs: voetafdrukken op de wc-bril. Ik heb het gezien.

 

Maar het zijn niet alleen de hardlopers zelf die er een potje van maken. Het gebeurt ook dat organisaties het toiletgebruik onderschatten of te weinig budget ramen voor dit soort facilitaire voorziening, waardoor er te weinig op het evenemententerrein staan. In combinatie met zenuwachtige hardlopers is dat vragen om problemen. Ook het tussentijds schoonmaken kost meer tijd, zeker als de zenuwen de overhand hebben gekregen en de uitwerpselen tot op de muur zijn terug te vinden. Maar niet alleen biologisch afval zorgt voor schoonmaakproblemen. Bij sanitairblokken, die regelmatig geleegd moeten worden of rechtstreeks aangesloten worden op de riolering, komen geregeld verstoppingen voor. ‘Verloren’ zonnebrillen, telefoons, gedumpte warmtedekentjes, startnummers en tampons of maandverband, verpakkingen van gelletjes of energierepen (serieus… wie gaat er zitten eten op het toilet?) worden voor het gemak maar in het toilet gegooid. Dat doe je thuis toch ook niet?

 

Portopoepie-protocol: als we nu eens een portopoepie-protocol kunnen opstellen. Wat zou hier in moeten staan?

 

Regel 1: neem altijd, ALTIJD, zelf toiletpapier mee.

 

Zo voorkom je dat je voor een verrassing komt te staan als je na je grote boodschap ontdekt dat er geen toiletpapier meer aanwezig is en je ‘iets anders’ moet gebruiken om je billen af te vegen. Ook handig om over de toiletbril heen te leggen als je smetvrees hebt. Spoel je papieren wc-bril na afloop wel even door, wil je?

  

Regel 2: ga thuis naar het toilet

 

Oké, de natuur laat zich niet dirigeren, maar het scheelt al één keer een kwartier in de rij staan als je thuis al een keer een zenuwpoepje hebt gedaan.

 
   

Regel 3: kijk even achterom/naar beneden!

 

Hoe kan het toch dat je thuis het toilet netjes achterlaat als je geweest bent, maar tijdens een hardloopevent zo snel mogelijk de dixie uitrent en de toiletbril vol sporen achterlaat voor de volgende gebruiker? Als je regel 1 ter harte neemt, veeg dan even de bril/spoelknop/vloer/muur schoon voor de volgende gebruiker. En heren die een dixie gebruiken voor plassen, ga: óf zitten, óf ruim je sporen op, óf gebruik de plaspalen, die er speciaal voor mannen zijn. Scheelt voor de dames ook weer wachten.

Regel 4: niet hangen

 

Hangen boven een toilet zorgt er niet alleen voor de je moeilijker kunt ontlasten, maar ook dat de bril vol gespetterd wordt. Waardoor de persoon na jou ook moet hangen en die er na, en die

daarna. Visualiseer. Juist, een grote smeerboel. ‘Maar die bril zit vol bacteriën, daar wil ik niet op zitten!’ Wist je dat er op je handen vaak meer bacteriën rond krioelen, dan op je billen en bovenbenen als je op een openbaar toilet hebt gezeten? En met diezelfde handen eet je je banaan, gelletje of energiereep. Op het toilet. Veeg die bril even schoon met toiletpaper (again regel 1) en ga gewoon zitten.

 
 

Regel 5: geen telefoon op het toilet

 

Er zijn meer mensen die heel nodig moeten en staan te wachten. Dus het is fijn als een toilet gebruikt wordt waar die voor bedoeld is: ontlasten. Berg die telefoon gewoon even op. Scheelt je ook weer het risico dat ie samen met je boodschap in het toilet verdwijnt. En o ja, bacteriën. Telefoons zijn zo mogelijk nog smeriger dan handen.

 

Gooi jij thuis ook al je afval in het toilet? Ik denk het niet. Wat je thuis niet doet, doe dat ook ergens anders niet. Afval hoort niet thuis in een toilet. Dus gooi je gelverpakkingen, damesverband, startnummers die je niet wilt bewaren of thermodekentjes gewoon in een prullenbak. Die staan er vaak genoeg op evenemententerreinen.

 

Regel 7: schiet een beetje op

 

Een half uur in de rij moeten staan om naar het toilet te kunnen. Dat is de ramp van iedere hardloper. Meestal ga je pas in de rij staan als je moet. En dan moet je ook echt! Dan nog een half uur wachten is geen pretje. Zorg dus dat je bij een beetje aandrang dus al een toilet opzoekt en als je dan eenmaal, eindelijk aan de beurt bent, schiet dan een beetje op. De personen na jou in de rij hebben hetzelfde probleem.